do rozdziału 4µ-kurs fotografii
czarno-białej
5. Filmy
Filmy to materiał pośredni, który używamy do zrobienia odbitki. Jak dobrze go przygotujemy, tak będziemy go mogli wykorzystać do zrobienia dobrej odbitki - czyli efektu końcowego.
Dla ustalenia uwagi (czyli ograniczenia rozważań), skupmy się na czarno-białych srebrowych filmach negatywowych. Jeżeli to brzmi zbyt skomplikowanie, wyjaśniam w skrócie:
1.Oprócz filmów małoobrazkowych (szerokość perforowanej taśmy filmowej zakładanej do aparatu - 35mm, klatka o rozmiarach 24X36mm) zdarzają się filmy inne: zwojowe do aparatów średnioformatowych, filmy o innych wymiarach klatki np. APS, lub zupełnie niestandardowe, np. filmy o szerokości 16 mm.
2.Czarno-białe filmy małoobrazkowe produkowane są również w wersji kolorowej, ale z dwoma kolorami: czarnym i białym (uwaga, jest to koszmarne uproszczenie) i wywoływane są jak normalne filmy kolorowe, nazywane są często filmami chromogenicznymi - ale one nas mniej interesują. Nas interesują materiały srebrowe.
3. Oprócz filmów negatywowych, czyli takich z których robimy odbitki (pozytywy), są również filmy pozytywowe, np. mikrofilmy i slajdy - możemy efekt naświetlania oglądać od razu na ekranie - ale to też inna i wyższa szkoła jazdy.
A teraz do rzeczy.
Filmy charakteryzują się przede wszystkim czułością.
Im wyższa czułość filmu, tym mniej światła potrzeba, aby prawidłowo naświetlić film. Prawidłowo, czyli tak, aby po obróbce uzyskać obraz negatywowy pozwalający zrobić poprawną odbitkę.
Zasady:
Filmy o większej czułości mają zwykle mniejszy kontrast obrazu niż filmy o mniejszej czułości.
Filmy o większej czułości mają zwykle większe ziarno niż filmy o mniejszej czułości.
(Od każdej zasady są odstępstwa ale nimi nie będziemy się zajmować).
Z cech filmów należy jeszcze wymienić ilość klatek w kupowanym ładunku. Zwykle jest ich 36 ale może być ich 24. Oznaczenia można znaleźć na pudełku, np.135-36. Zdarzają się też mniej standardowe ilości klatek (np.12, 15). Oznaczenie 135 - to (w znacznym uproszczeniu) oznaczenie filmów małoobrazkowych, które leżą w kręgu naszych zainteresowań.
Jest sporo firm produkujących filmy czarne-białe. Wśród nich najbardziej chyba znane, to: Kodak, Ilford, Foma, Agfa, Fuji.
Kupując film, kupujemy
pudełko w którym znajduje się plastykowy pojemnik z kasetą w której jest film. Na
kasecie można zauważyć m.in. metalizowane kwadraciki. Jest to tzw., kod
DX.
Nowsze aparaty fotograficzne odczytują według niego dane filmu: czułość i
ilość klatek. Więcej o filmach tu: 